Psychoterapia psychodynamiczna, psychoterapia psychoanalityczna to psychoterapia, której podstawą jest psychoanalityczne rozumienie psychopatologii, czyli obrazu zaburzeń psychicznych oraz zjawisk występujących w relacji pacjent-terapeuta. Dobór technik psychoterapeutycznych uzależniony jest od typu leczonych zaburzeń.
Psychoterapia prowadzona w tej konwencji jest przede wszystkim analizą obrazu siebie i obrazu innych ludzi, jakie w trakcie życia ukształtowały się w umyśle pacjenta. Lata doświadczeń psychoanalitycznych wskazują, że zaburzenia w sposobie przeżywania samego siebie, otaczającego świata i innych osób kształtują się w związkach emocjonalnych z ważnymi dla nas osobami od pierwszych miesięcy życia. W psychoterapii usuwanie tych zaburzeń odbywa się przez związek emocjonalny pacjent-terapeuta.
